Gedichten over rouw gaan veelal over het verlies van een partner, kind, een ouder of zelfs over het verlies van een huisdier. Gek genoeg zijn er bijna geen gedichten, verhalen en literatuur over rouw rond het verlies van een broer of zus. (een uitzondering hierop is Minke Weggemans)
Als iemand een broer of zus verliest gaat de aandacht vaak uit naar de zorg voor de ouders, partner en kinderen van de overledene. De achtergebleven broers en zussen raken hierdoor op de achtergrond.
Er bestaat in onze maatschappij geen vangnet voor mensen die een broer of zus verliezen, er is weinig aandacht voor.
Betekent dat dan ook dat het verlies minder pijnlijk is, en makkelijk te verwerken?
Nee natuurlijk niet……
Het is belangrijk om dit grote verlies een plaats te geven in je leven, om ermee om te leren gaan. Dat doe je door aandacht te hebben voor alle gevoelens die voorbij komen, het herkennen en erkennen ervan. om de ruimte te nemen, te durven nemen om te rouwen.
Ik volgde in februari 2008 een workshop bij Minke Weggemans. Minke maakt zich hard voor rouwbegeleiding rondom broers en zussen, ze schreef hier 3 boeken over. Broederziel alleen, Rouw in de zijlijn en Broers rouwen ook. (zie boeken en zo)